အိမ္ေစာင့္နတ္ႏွင့္ပ႒ာန္း႐ြတ္ျခင္း -

အိမ္ေစာင့္နတ္ႏွင့္ပ႒ာန္း႐ြတ္ျခင္း -

အရွင္ဘုရား ....

တပည့္ေတာ္က ပ႒ာန္းတရားေတာ္ၾကီးကို သိပ္ၾကည္ညိဳတဲ့ အတြက္ အိမ္မွာ ေန႔စဥ္ ရြတ္ဖတ္ပါတယ္ဘုရား။ ဒါေပမဲ့ လူၾကီးတခ်ဳိ႕ က ]အိမ္မွာ

ပ႒ာန္းမရြတ္ေကာင္းဘူး၊ ရြတ္ရင္ အိမ္ေစာင့္နတ္ မေန ႏိုင္ဘဲ ထြက္ေျပးတတ္တယ္။

ရြတ္တဲ့သူ ဒုကၡေရာက္တတ္တယ္} လို႔ ေျပာၾကပါတယ္ဘုရား။ အိမ္မွာ

ပ႒ာန္းရြတ္သင့္၊ မရြတ္သင့္၊ ရြတ္ရင္ ဒုကၡေရာက္၊ မေရာက္

ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။

ေမာင္ေဇာ္မ်ဳိးေအာင္၊ စမ္းေခ်ာင္းျမိဳ႕နယ္။

ဒကာေဇာ္မ်ဳိးေအာင္ရဲ႕ ေမးခြန္းကို ဖတ္ရေတာ့ ဦးပဥၥင္းနဲ႔ ခင္မင္ရင္ႏွီးတဲ့ ဒကာတစ္ေယာက္ကို ခ်က္ခ်င္း သတိရလိုက္မိပါတယ္။ လူငယ္တစ္ေယာက္ပါပဲ။ အိမ္မွာ

ပ႒ာန္းရြတ္ရင္ ခိုက္တတ္တယ္ဆို လို႔ သူက ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚ တက္ျပီး

ပ႒ာန္းရြတ္တယ္တဲ့။ ေန႔တိုင္း လည္း ဘုရားမတက္ႏိုင္ေတာ့ တစ္ပတ္တစ္ခါ

ေမြးေန႔တိုင္းေလာက္ပဲ တက္ျပီး ရြတ္ျဖစ္တယ္တဲ့။

တစ္ပတ္မွာ တစ္ရက္ပဲ ဘုရားေပၚ တက္ျဖစ္ေတာ့ တစ္ပတ္ မွာ တစ္ၾကိမ္ပဲ ပ႒ာန္းရြတ္တဲ့ ကုသိုလ္ ရေတာ့တာေပါ့။ က်န္တဲ့ ေျခာက္ရက္မွာေတာ့ ဘုရားေပၚ

မတက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ပ႒ာန္းရြတ္တဲ့ ကုသိုလ္ ေျခာက္ရက္လံုး

လက္လြတ္ဆံုး႐ႈံးရေတာ့တာေပါ့။ ဘုရားေပၚ မွာမွ မဟုတ္ဘဲ အိမ္မွာလည္း

ပ႒ာန္းရြတ္မယ္ဆိုရင္ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ပ႒ာန္းရြတ္တဲ့ကုသိုလ္ တုိးပြားေနမွာ

အမွန္ပါပဲ။ အခုေတာ့ အယူအဆ အမွားကို လက္ခံယံုၾကည္ျပီး

လုိက္နာက်င့္သံုးမိတဲ့အတြက္ ရသင့္ရထိုက္ တဲ့ ကုသိုလ္တရားေတြ အမ်ားၾကီး

လက္လြတ္ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ပ႒ာန္းတရားဟာ နတ္ပရိသတ္ေတြအတြက္ အဓိကထားျပီး ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ့တာပါ။ ေဟာတာကိုက နတ္ျပည္မွာေလ။ နတ္ျပည္မွာ နတ္ပရိသတ္အတြက္

ေဟာထားတဲ့ တရားကို နတ္ေတြက မႏွစ္သက္ဘဲ ရွိပါ့မလား။ သူေတာ္ေကာင္းနတ္

မွန္ရင္ ပ႒ာန္းတရားကို ဘယ္သူ ဘယ္ေနရာမွာရြတ္ရြတ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ ႏုိးစြာ

လာေရာက္နာယူမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ပ႒ာန္းရြတ္လို႔ အိမ္ေစာင့္နတ္ မေနႏုိင္ဘဲ ထြက္ေျပးရတယ္ဆို တာ သဘာ၀မက်ပါဘူး။ တကယ္ဆို ကိုယ္ရြတ္ေပးလို႔ သူနာရေပ တယ္ဆိုျပီး

ကိုယ့္အိမ္ကေတာင္ မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနမွာပါ။ သူနာခ်င္ တဲ့

ပ႒ာန္းရြတ္ေပးတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ကို ေက်းဇူးေတြတင္ျပီး ခါတိုင္းထက္ ေတာင္

ကူညီေစာင့္ေရွာက္ဦးမွာပါ။

တကယ္လို႔ ပ႒ာန္းသံၾကားတာနဲ႔ ထြက္ေျပးတဲ့ အိမ္ေစာင့္နတ္ ရွိခဲ့တယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒီ အိမ္ေစာင့္နတ္ဟာ ဘုန္းကံမရွိတဲ့နတ္၊

သူေတာ္ေကာင္းစိတ္မရွိတဲ့နတ္၊ သူယုတ္မာနတ္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီလိုနတ္မ်ဳိး ကိုယ့္အိမ္မွာ လာေစာင့္ေနလို႔လည္း ကိုယ့္အတြက္ ဘာ

အက်ဳိးမွ ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ မေနႏိုင္လို႔ ထြက္ေျပးသြားလည္း ဘာမွ

လြမ္းေနစရာ မလိုပါဘူး။ အဲဒီလိုနတ္မ်ဳိး ]အိမ္ျပင္}မွာ ေနလည္း အလ ကား၊

]အိမ္တြင္း}မွာ ေနလည္း အလကားပါပဲ။

ပ႒ာန္းတရားအပါအ၀င္ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ေတြကို တာ၀ တႎသာနတ္ျပည္မွာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူစဥ္တုန္းက တရား နာပရိသတ္ထဲမွာ ]အကၤုရ}ဆိုတဲ့

နတ္သားတစ္ေယာက္လည္း ပါ၀င္ခဲ့ ပါတယ္။

အကုၤရနတ္သားဟာ တရားပြဲကို အေစာဆံုး ေရာက္လာျပီး ေရွ႕ဆံုးက ေနရာဦးထားတာပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ လက္၀ဲဘက္ေနရာ မွာ အနားကပ္ျပီး ေနရာဦးထားပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ သူ႔ထက္ ဘုန္းတန္ခိုး ၾကီးတဲ့ နတ္ေတြ၊ ျဗဟၼာေတြ ေရာက္လာတိုင္း

ေရာက္လာတိုင္း ေနာက္ ဆုတ္ေနာက္ဆုတ္ျပီး ေနရာဖယ္ဖယ္ေပးေနရတဲ့အတြက္

ေနာက္ဆံုး ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ ဆယ့္ႏွစ္ယူဇနာကြာေ၀းတဲ့ ေနရာကပဲ

တရားနာခြင့္ ရပါေတာ့တယ္။ နတ္ၾကီးလာေတာ့ နတ္ငယ္ေနရာဖယ္ေပးရတာေပါ့။

လူ႔ေလာကမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ။ ပြဲလမ္းသဘင္တစ္ခု၊ အခမ္း အနားတစ္ခု က်င္းပျပီဆိုရင္ ဂုဏ္ၾကီးတဲ့လူ၊ မ်က္ႏွာၾကီးတဲ့လူေတြက ေရွ႕ဆံုးက

ေနရာယူရျပီး ဂုဏ္ငယ္တဲ့လူ၊ မ်က္ႏွာငယ္တဲ့လူေတြက ေနာက္ကေန ေနရာယူရပါတယ္။

ဂုဏ္ငယ္ေလ ေနာက္ေရာက္ေလ ပါပဲ။

အိမ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘုရားမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေနရာဌာနတစ္ခုခုမွာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ေယာက္က ပ႒ာန္းတရား ရြတ္ပြားျပီဆိုရင္ ဘုန္းတန္

ခုိးၾကီးမားတဲ့ နတ္ေတြ၊ ျဗဟၼာအေတြ တရားနာ<ကေရာက္လာၾကပါ တယ္။

အိမ္ေစာင့္နတ္အပါအ၀င္ နဂိုက ရွိေနႏွင့္ျပီးသားနတ္ေတြက

ဘုန္းတန္ခိုးနည္းပါးတယ္ဆိုရင္ ဘုန္းတန္ခိုးၾကီးမားတဲ့ နတ္ျဗဟၼာေတြ အတြက္

(အကုၤရနတ္သားလိုပဲ)ေနရာဖယ္ ေနာက္ဆုတ္ေပးရတဲ့ အတြက္ အေ၀း

ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။

အကုၤရနတ္သားဟာ အေ၀း ေရာက္သြားေပမယ့္ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ကို စိတ္မဆိုးဘဲ အေ၀းကေန တရားနာယူသလို အေ၀းေရာက္ သြားတဲ့ အိမ္ေစာင့္နတ္ဟာလည္း

ပ႒ာန္းရြတ္ပြားသူကို စိတ္မဆိုးဘဲ ကိုယ့္ကံကိုယ္ နားလည္စြာနဲ႔

အေ၀းတစ္ေနရာကေန ပ႒ာန္းတရား နာၾကားေနမွာပါ။ လူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ နတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္

ကိုယ္နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ေန ရာကို ကုိယ္ရစၿမဲ မဟုတ္လား။ ကိုယ့္ကံက

ေပးတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္ေက် နပ္စြာ ေနရမွာပဲေလ။

ပ႒ာန္းတရား နာၾကားျပီး ကိုယ့္ထက္ဘုန္းတန္ခိုးၾကီးတဲ့ နတ္ ေတြ၊ ျဗဟၼာေတြ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ ျပန္သြားတဲ့အခါ အိမ္ေစာင့္နတ္ လည္း အိမ္မွာ ေနၿမဲတိုင္း

ျပန္ေနခြင့္ရသြားျပီေပါ့။ ပ႒ာန္းတန္ခိုးေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ ဘုံဗိမာန္

စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြေတာင္ နဂိုကထက္ ၾကီးက်ယ္ခမ္း နားလာမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ဒါဆိုရင္ ပ႒ာန္းရြတ္လို႔ အိမ္ေစာင့္နတ္မွာ အက်ဳိးမယုတ္တဲ့အတြက္

ပ႒ာန္းရြတ္သူကိုလည္း အိမ္ေစာင့္နတ္က ဘာမွ ဒုကၡေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒုကၡမေပးတဲ့အျပင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္း သာ အျဖာျဖာနဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္ေတာင္

အကူအညီေပးပါလိမ့္ဦးမယ္။

တကယ္လို႔ ကိုယ့္အိမ္မွာရွိတဲ့ အိမ္တြင္းနတ္ေတြ၊ အိမ္ျပင္နတ္ ေတြက နတ္လို႔ နာမည္ခံထားတဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြ၊ အစိမ္းသရဲေတြ၊ ဖုတ္ျပိတၲာေတြ၊

နတ္မိစၦာေတြျဖစ္ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေ

တာ့ ပ႒ာန္းတရားကို နားခါးျပီး ထြက္ေျပးခ်င္ ေျပးပါလိမ့္မယ္။ သူယုတ္မာနဲ႔ သူေတာ္ေကာင္း တရား မအပ္စပ္လို႔ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔စြာ ထြက္ေျပးသြားၾကတဲ့ ]တရားမၾကိဳက္ နတ္ငမိုက္} ေတြ

ကိုယ့္အိမ္မွာ မရွိေတာ့တာ ပိုေတာင္ ေကာင္းပါေသးတယ္။

၀မ္းနည္းစရာမဟုတ္ပါဘူး၊ ၀မ္းသာစရာပါ။

ေ၀သာလီျပည္မွာ ကပ္ေဘးၾကီးေတြ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့စဥ္တုန္း က ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔

ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ ရတနသုတ္ လွည့္ လည္ရြတ္ဆိုၾကေတာ့ ဘုန္းတန္ခိုးၾကီးတဲ့

နတ္ျဗဟၼာေတြ တရားလာ နာၾကတဲ့အတြက္ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြ၊ နတ္မိစၦာေတြ

ျမိဳ႕တြင္းမွာ မေန ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အိုးနင္းခြက္နင္း ထြက္ေျပးသြားၾကပါတယ္။

ေ၀သာလီျပည္ လည္း ကပ္ေဘးၾကီးေတြက လြတ္ေျမာက္ျပီး ခ်မ္းသာရာ ရခဲ့ပါတယ္။

ပ႒ာန္းတရားပဲရြတ္ရြတ္၊ တျခားတရားပဲရြတ္ရြတ္၊ ကိုယ့္ဘက္ ကေတာ့

မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြ၊ နတ္မိစၦာေတြ၊ တန္ခုိးနည္းတဲ့ နတ္ေတြ

ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ မေနႏိုင္ဘဲ ထြက္ေျပးသြားေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္

ဆိုးမ်ဳိး မထားနဲ႔ေပါ့။

အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး ဘယ္သတၲ၀ါမဆို တရားနာယူျပီး ေကာင္းက်ဳိးရေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းပဲ ထားျပီး ရြတ္ပါ။

ကိုယ့္ဘက္က ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုးျပီး ေမတၲာတရား ေခါင္းပါး ေနရင္ေတာ့ အေ၀း

ထြက္ေျပးရတဲ့ နတ္ေတြက ]ေနႏွင့္ဦးေပါ့ကြာ၊ အလွည့္က်ရင္ မႏြဲ႕စတမ္းေဟ့}

ဆိုျပီး ကိုယ့္ကံနိမ့္တဲ့အခါ၊ ရြတ္ဖတ္မႈ ျပတ္သြားတဲ့အခါမ်ဳိးေတြမွာ

တု႔ံျပန္ကလဲ့စားေခ်တတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ ေစတနာ ကိုယ့္အက်ဳိးေပးတာပါပဲ။

အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ပ႒ာန္းတရားပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားတရား ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တရားေတာ္

တစ္ခုခု ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္မႈ ျပဳေတာ့မယ္ဆိုရင္ ပထမဦးဆံုး ေမတၲာဘာ၀နာ

ပြားမ်ား၊ ေမတၲသုတ္ ရြတ္ဆိုျပီးမွ ျပဳတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

ေမတၲာတရားေပးေ၀မႈကို သတၲ၀ါတိုင္း ႏွစ္သက္လို လားၾကတာမို႔

ဘာတရားေတာ္ပဲရြတ္ရြတ္၊ ေမတၲသုတ္ကို အရင္ရြတ္ပါ၊ ေမတၲာဘာ၀နာ အရင္ပြားပါလို႔

ဒကာေဇာ္မ်ဳိးေအာင္ကို ေမတၲာနဲ႔ အၾကံ ေပးလိုက္ပါတယ္။

ပ႒ာန္းတရားကို အိမ္မွာလည္း ရြတ္သင့္ပါတယ္၊ ရြတ္ျခင္း ေၾကာင့္

ဒုကၡမေရာက္တဲ့အျပင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ က်က္သေရ မဂၤလာအျဖာျဖာနဲ႔

ျပည့္စံုႏိုင္ပါတယ္လို႔ ....။